Blauwer
Dan de lucht kan zijn
Schilderde hij zijn hemel
Verdwaalde bladeren
Keerden niet weder maar
Gingen voor anker op het doek
Geschilderde tranen
Vielen sporadisch uit
Het zich verspreidende wolkenveld
Het lege
Vulde zich met emotie
Vloeiend uit een versleten penseel
Een engel
Zag tot zijn genoegen
Hoe hij zijn inspiratie weer hervond
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
wow, talentvol schrijven dit!!! graag gelzen door mij en mijn vrouw, Groet, Gerhard Burgers (mooie weblog trouwens!)
Een reactie posten