Nog altijd
Weerspiegelt jouw gezicht
In het glanzende bruin
Van mijn blikken koektrommel
Je reflectie
Reizend vanuit een ver verleden
Om mij jou niet te doen vergeten
Met een quasidroeve blik
Eenzame traan
Valt traag op het harde oppervlak
Die jouw blik doet verzachten
En mij stilletjes vergeeft
Starend naar
Een blikken koektrommel
Zie ik niks dan bloemetjespatroon
Het verleden is voorbij
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten