Haar handschrift
Was hard en kil
Frustratie sprak
Uit elke letter
De liefste woorden
Waren zelfs vervuld
Van een wijzende vinger
Op alle onrecht van de maatschappij
Woorden teder en schoon
Vervuld van paasie
Bereikten vol overgave
Het diepste van mijn ziel
Ik las haar brief
Vol zwarte vlekjes
Het deed mij denken
Aan mieren vertrokken op oorlogspad
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten