Schildering

Blauwer
Dan de lucht kan zijn
Schilderde hij zijn hemel

Verdwaalde bladeren
Keerden niet weder maar
Gingen voor anker op het doek

Geschilderde tranen
Vielen sporadisch uit
Het zich verspreidende wolkenveld

Het lege
Vulde zich met emotie
Vloeiend uit een versleten penseel

Een engel
Zag tot zijn genoegen
Hoe hij zijn inspiratie weer hervond

Ik droomde dat het anders was

Ik droomde dat het anders was
Geen ijle stemmen van weleer
Hun gezang klonk nimmer meer
Alleen het ruisen van het gras

Vertrokken naar het oosten
Bleef ik hier eenzaam staan
En floot wat in mijn eentje
Besloot niet verder meer te gaan

Eenzaam, kil en onbewogen
Wist ik niet meer wat te doen
Iedereen was weggevlogen
Naar het nieuwe fris en groen

Rennend en spelend met zijn allen
Het land dat nog niet was vervallen
Springend in een grote plas
Ik droomde dat het anders was